1563 – powstanie PRIMA PRIMARIA w kolegium Jezuckim w Rzymie – założona przez o. Jana Leunisa.
14 VII 1564 – 1-wsze „reguły” sodalicji o. Leunisa
5 XII 1584 – Grzegorz XIII – bulla „Omnipotentis Dei” – zatwierdzenie kanoniczne i prawo afiliacji, PRIMA PRIMARIA.
1587 – „Reguły wspólne”.
5 I 1587 – Sykstus V bulla „Supernadepositione” pozwalająca na tworzenie i agregowanie kongregacji osób starszych, dorosłych, kapłanów
27 IX 1748 – Benedykt XIV bulla „GloriosaeDominae” ponowne zatwierdzenie oraz rozszerzenie łask i przywilejów.
1751 – Benedykt XIV – Breve „Quo Tibi Dilecte” – zgoda na agregację do PRIMA PRIMARIA sodalicji żeńskich.
14 XI 1773 Klemens XIV – Breve potwierdzajace przywileje kongregacji Prima Primaria i prawo agregowania do niej nowych sodalicji erygowanych przez biskupów ordynariuszów, możliwość istnienia SM bez Jezuitów
7 III 1825 – Leon XII – zgoda na afiliowanie do Prima Primaria, sodalicji założonych poza domami i kościołami Jezuickimi i podległych kierownictwu biskupów ordynariuszy.
8 XII 1910 – ustawy zasadnicze Sodalicji Mariańskich (adaptacja „reguł wspólnych” do warunków współczesnych.
27 IX 1948 – Pius XII wydaje Konstytucję Apostolską o Kongregacjach Mariańskich „BIS SECULARI”.
1923 – powstanie centralnego sekretariatu kongregacji mariańskich.
2 VII 1953 – Pius XII zatwierdza światową federację SM
1967 – nowe zasady ogólne i nowy statut federacji
– zmiana na nazwy WŻCH i zmiana akcentu z duchowości Maryjnej na ignacjanńską.
13 delegacji krajowych postanowiło pozostać przy nazwie i ideach SM.